Eva Albrechtsen | ||
Nu er de to prinsesser og deres forældre taget hjem - MANGE TAK for en dejlig week-end! Her er nogle billeder fra week-enden. Vi har Isabella, Amalie, Gitte og Poul på besøg i week-enden og vi hygger os SÅ meget!! Og det skal lige konstateres, at Poul og min far har det samme, d.v.s den samme store næse.... eller det synes Isabella i hvert fald!! Ferðin norður gekk áfallalaust fyrir sér, held reyndar að ég hafi keyrt yfir mús rétt áður en ég kom að Húsavík, en hún hefði líka getað sleppt því að hlaupa út á veginn beint fyrir framan mig..... ég ætlaði amk ekki að fórna nýja Golfinum hennar mömmu fyrir henni!! Annars frétti ég daginn eftir að ég kom að trambolínum hefðu rignt á Húsavík kvöldið sem ég kom, amk voru nokkur í fjörunni daginn eftir og einn læknirinn hélt að eitt trambolín (nb frá öðrum lækni) hefði lent á þakinu hjá honum áður en það steyptist niður í fjöruna. En það var sem sagt mjög leiðinlegt veður kvöldið sem ég kom, en ég fann nú lítið fyrir því. Golfinn myndi kannski segja aðra sögu ef að hann gæti talað þar sem hann var þakinn með laufblöðum daginn eftir..... hefði þurft að skafa bílinn ef að hún móðir mín væri ekki það mikið lúxusdýr að hún þyrfti aldrei að skafa þar sem bílinn hennar alltaf er inni í skúr, þ.e. engin skafa til í bílnum. Ég neyddist nú samt til þess að kaupa sköfu handa henni móður minni áðan þar sem að veturinn ákvað að birtast meðan ég er hérna fyrir norðan!! Annars líst mér ágætlega á aðstæðurnar hérna á Húsavík. Bý í íbúðinni hjá Kristínu og Helga sem er alveg yndisleg. Er síðan á Heilsugæslunni/spítalanum á daginn og reyni að skoða mig aðeins um hérna eftir “vinnu”. Dagurinn er samt orðin óþolandi stuttur, komið myrkur kl 19 þannig að ég hef ekki allt of mikin tíma. Fékk samt að fara kl þrjú í dag og ákvað því að fara í aðeins bíltúr um sýsluna. Norðurlandið ákvað að bjóða mér upp á mjög svo fjölbreytt veðurfar. Byrjaði á að keyra í Ásbyrgi – ótrúlega flottur staður. Fékk rosalega flott veður meðan ég keyrði í Ásbyrgið, sá vel yfir Öxarfjörðinn. Það byrjaði síðan að rigna meðan ég var að skoða mig um í Ásbyrginu en alls ekki neitt sem að regnfötin mín þoldu ekki. Þar sem að ég hef ákveðin veikleika fyrir fossum stóðst ég ekki að hafa möguleikann að fara að sjá Dettifoss og í leiðinni sá ég líka Hafragilsfoss. Reyndar er Dettifoss minni en ég hélt en ég væri reyndar til í að koma þangað aftur í betri útsýni því á þessum tímapunkti ákváðu veðurguðirnir að veturinn ætti að ganga í garð! Umhverfið breyttist því á svipstundu úr haustlitum í hvítan veturlit með mikilli snjókomu! Á leiðinni tilbaka var töluverð mikil hálka en það var nú ekki mikið vandamál fyrir okkur ferðafélagana (Golfinn og mig) – við vorum komin hingað á Húsavík upp úr kl 20, bara ágætisferðalag hjá okkur!! Depill, hundurinn okkar er algjört yndi!! Vissulega hefur hann skemmt þónokkrar hlaupaferðir hjá mér því þegar hann skynjar það að e-r ætlar út hoppar hann um eins og lítill krakka á aðfangadag og það er mér alveg lífsins ómögulegt að taka hann ekki með mér út. Hins vegar hefur hann, þrátt fyrir þá staðreynd að vera hundur, ekki hið minnsta hlaupaþol og kemst t.d ekki heilan hring í kringum Ástjörnina án þess að ég þurfi að draga hann (flestir hundar hlaupa við hliðin á eða fyrir framan mann og hann byrjar svo sem þannig en hans hámarks-hlaupalengd er einn og hálfur kílómeter!!) eða jafnvel bara að stoppa svo að hann nái andanum.... en alltaf er hann samt jafnspenntur (væntanlega vegna þess að hann er með skammtímaminni á við gullfisk!!). Síðan er það sem hann er spenntastur fyrir plastflöskur, helst hálfslíters flöskur. Þegar hann sér þannig flöskur er ekki möguleiki að fela hana því hann verður alveg óður. Spennist allur upp, eins og hann sé að elta lifandi bráð. Og til hvers?? Jú, til að skrúfa/naga tappann af!! Ég hef mjög gaman af að stríða honum áður en ég læt hann hafa flöskuna, læt hann bíða þar til hann gjörsamlega titrar, hendi síðan flöskunni frá mér en segi honum samt að bíða..... það er oft eins og hann ætli gjörsamlega að springa! Síðan ef maður biður hann að setjast, sest hann, leggst og rúllar allt í einu (eina brellan sem blessaði hundurinn kann og hann gerir það orðið vélrænt ef hann heldur að hann fái eitthvað). Að lokum verður maður samt að segja gjörðu svo vel og þá spólar hann á parketinu og spænir að flöskunni..... ég þreytist aldrei á að horfa á hann fá flösku :) Hér eru síðan fleiri myndir frá því á sunnudaginn Hjördís, Eyrún og ég fórum í göngu á Þingvöllum í dag - myndirnar sýna bara brot af þeirri dýrð sem var þar í dag en ég reyndi eftir bestu getu að fanga litadýrðina í litlu myndavélina mína..... .... ef að e-r er vakandi er algjört must að fara út, helst e-rs staðar sem lítið er af ljósum og horfa á Norðurljósin.... þau eru alveg rosalega falleg í nótt..... væri svoooo til í að vera e-rs staðar uppi í sveit núna...... |